20 حقیقت که شاید درباره انیمیشن محبوب علاءالدین ندانید - لیسون

1. این پروژه با یکی از زوج های کلاسیک دیزنی آغاز شد

هاوارد اشمن ایده اقتباس از داستان علاءالدین را اولین بار سال 1988 اعلام کرد. سپس او و شریکش آلن منکن کار روی ترانه های این فیلم را آغاز کردند. علاوه بر فیلم فروشگاه کوچک وحشت (Little Shop of Horrors) این دو نفر روی ترانه هایی از پری دریایی کوچولو (The Little Mermaid) و دیو و دلبر (Beauty and the Beast) هم کار نموده بودند. با این حال اشمن قبل از اینکه دیو و دلبر یا علاءالدین اکران شوند، سال 1991 به طرز غم انگیزی در اثر بیماری ایدز درگذشت. سه قطعه از ترانه های اشمن و منکن برای فیلم علاءالدین تأیید شدند.

2. دو کارگردان انیمیشن علاءالدین می توانستند پروژه خود را انتخاب نمایند

ران کلمنتز و جان ماسکر کارآگاه موش بزرگ (The Great Mouse Detective) و پری دریایی کوچولو را کارگردانی نموده بودند، که دومی انیمیشن های دیزنی را احیا کرد. بعد از این پیروزیت، به این زوج سه پروژه داده شد که از بین شان انتخاب نمایند، و آن ها علاءالدین را کارگردانی کردند. آن دو علاءالدین را به اقتباسی از دریاچه قو (Swan Lake) و یا فیلمی به نام پادشاه جنگل (King of the Jungle) ترجیح دادند. دریاچه قو هرگز ساخته نشد، اما پادشاه جنگل بعدها به شیرشاه تبدیل شد.

3. نسخه اصلی غول چراغ جادو خیلی متفاوت بود

وقتی اشمن داشت علاءالدین را تجسم می کرد، ایده خاصی برای شخصیت غول چراغ جادو در فکر داشت. تصور او فیلمی به سبک موزیکال های دهه 1930 بود، و فکر می کرد که حالت غول بیشتر شبیه کب کالووی باشد. اگر نمی دانید کب کالووی کیست، یک روز برادران آبی (The Blue Brothers) را دیدن کنید.

4. پروژه انیمیشن علاءالدین به تأخیر دردسرسازی برخورد

ماسکر و کلمنتز یک فیلمنامه نوشتند و یک خط داستانی ساختند که آن را به جفری کاتزنبرگ، سرپرست استودیو، ارائه کردند. این ماجرا در آوریل 1991 رخ داد و منجر به چیزی شد که در محافل دیزنی به آدینه سیاه معروف است. کاتزنبرگ اصلاً فیلمنامه را دوست نداشت و درخواست کرد که از اول بازنویسی گردد. با این حال، او تاریخ اکران را از بیست و پنج نوامبر 1992 عقب تر نینداخت. ساخت انیمیشن زمان زیادی می برد، بنابراین فشار زیادی روی ماسکر و کلمنتز بود.

5. کاتزنبرگ نظرات خاصی داشت

در دفاع از کاتزنبرگ باید بگوییم که او همین طور بی آنکه نظر بدهد، از نخواست فیلمنامه ای کاملاً تازه بنویسند. او خیلی هم صریح صحبت می کرد و نظراتش مثمر ثمر واقع شد. یکی از یادداشت هایش این بود: مادر الان صفر است. باید هشتادوشش باشد. و با این نظر، مادر علاءالدین از داستان حذف شد.

6. داستان به یک شهر خیالی منتقل شد

تصویری که علاءالدین از خاورمیانه نشان می داد، همیشه مخالفانی داشته است؛ و با اینکه تصویری که از خاورمیانه نشان داده می گردد، نسخه ای خیالی است، اما این علت دارد. با این حال سازندگان، دنیای فیلم را کمی از واقعیت سوا کردند. آن ها داستان را از بغداد به شهر خیالی اگرابه منتقل کردند.

7. طراحی شخصیت ها از یک هنرمند الهام گرفته شده است

احتمالاً تا به امروز کاریکاتورهای آل هیرشفلد را دیده اید. او مشهورترین کاریکاتوریست تاریخ است. اگر هم خودش را نشناسید، احتمالاً با سبک او آشنا هستید. سبک کار و طراحی شخصیت های علاءالدین از کارهای هیرشفلد الهام گرفته شده است.

8. علاءالدین بر اساس یک بازیگر خاص طراحی شده است

سن شخصیت علاءالدین در فرایند فراوری در نوسان بود. ابتدا قرار بود حدوداً سیزده ساله باشد، و قرار بود ظاهرش را بر اساس مایکل جی. فاکس طراحی نمایند. آن ها به این نتیجه رسیدند که علاءالدین زیادی جوان است، و سن او را تا هجده بالا بردند. بعد ظاهر او را بر اساس نام تام کروز، که آن موقع اوایل کارش بود، طراحی کردند.

9. شاید بازیگری که صداپیشگی علاءالدین را بر عهده داشت، دیده باشید

اسکات وینگر چندان مشهور نیست، اما برای بسیاری از بچه های دهه 1990 چهره ای آشناست. این بازیگر در سریال فول هاوس (Full House) نقش استیو را بازی کرد و بعداً در فیلم فولر هاوس (Fuller House) این نقش را ادامه داد. وینگر برای دریافت نقش علاءالدین در خانه صدایش را ضبط کرد، درحالی که مادرش دیالوگ های غول را می خواند.

10. شخصیت جعفر در حین فراوری تغییر کرد

اولین صداپیشه ای که برای یکی از شخصیت های اصلی انتخاب شد، جاناتان فریمن بود که نقش جعفر را برعهده داشت. هرچند صدای جعفر در جریان کار تغییر کرد. در ابتدا قرار بود که او یک شخصیت زودرنج و پرسروصدا باشد، اما سازندگان به این نتیجه رسیدند که یک شخصیت شرور آرام و خونسرد ترسناک تر است و به علاءالدین و جاسمین بیشتر می آید.

11. چند بازیگر برای نقش غول چراغ جادو در نظر گرفته شده بودند

ماسکر و کلمنتز رابین ویلیامز را برای نقش غول در نظر داشتند. او طوری طراحی شده بود که شبیه ویلیامز باشد؛ و با وجود این، هنوز قطعی نبود که ویلیامز نقش را بپذیرد. کاتزنبرگ جان کندی، استیو مارتین و ادی مورفی را هم برای این نقش در نظر گرفته بود.

12. باید ویلیامز را متقاعد می کردند که این نقش را قبول کند

ویلیامز در ابتدا نسبت به صداپیشگی غول مطمئن نبود. ماسکر و کلمنتز برای متقاعدکردن او، اریک گلدبرگ، سرپرست انیماتورها را مجبور کردند که غول را در قالب یکی از برنامه های استندآپ ویلیامز، متحرک کند. ویلیامز خوش اش آمد و قرارداد را امضا کرد.

13. ویلیامز اجازه داشت کار خودش را بکند

بداهه گویی در انیمیشن زیاد اتفاق نمی افتد. چون هرچه که گفته می گردد باید متحرک سازی گردد. با این حال، از آنجا ابتکار و بداهه گویی سبک ویلیامز بود، کارگردان ها به او اجازه دادند کار خودش را بکند. این بازیگر توانست بیشتر دیالوگ هایش را بداهه بگوید، و بیشتر اوقات فقط نکات اصلی داستان به او گفته می شد که در دیالوگ ها به شان اشاره کند. گلدبرگ که مسئول متحرک سازی غول بود، به دیالوگ های بداهه ویلیامز گوش می داد، آن ها را که بیشتر از همه دوست داشت انتخاب می کرد، و همان ها متحرک می شدند.

14. شخصیت یاگو در طول فرآیند تغییر کرد

در ابتدا، سازندگان یاگو را به شکل یک طوطی بریتانیایی با صدای تودماغی تصور می کردند. در نهایت این فیلم پلیس بورلی هیلز 2 (Beverly Hills Cop II) بود که جهت این شخصیت را عوض کرد. کارگردانان گیلبرت گاتفرید را در آن فیلم دیدند، از او خوش شان آمد و او را برای نقش یاگو انتخاب کردند و بدین ترتیب همه چیز درباره دستیار جعفر تغییر کرد.

15. خیلی از ارجاعات دیزنی به شکلی نامحسوس وارد کار شد

اگر دقت کنید، می توانید حضور کوتاهی از پینوکیو، دیو از دیو و دلبر و سباستین از پری دریایی کوچولو را در فیلم ببینید. علاوه بر این، ماسکر، کلمنتز و برخی دیگر از کارکنان دیزنی اساس شخصیت های فرعی بودند تا همگی در فیلم حضور افتخاری داشته باشند.

16. انیمیشن علاءالدین به پیروزیت چشمگیری دست یافت

پری دریایی کوچولو یاری کرد تا دیزنی به جهت اصلی خود برگردد، و علاءالدین پیروزیتی فراتر از تصور برای این کمپانی به همراه داشت. این انیمیشن پردرآمدترین انیمیشن تاریخ، و بعلاوه اولین انیمیشنی بود که بیش از دویست میلیون دلار در ایالات متحده و کانادا فروخت. علاءالدین در مجموع 504 میلیون دلار در سرتاسر دنیا فروش داشت.

17. انیمیشن علاءالدین برنده دو جایزه اسکار شد

انیمیشن علاءالدین نامزد پنج جایزه اسکار شد. از جمله دو نامزدی برای برترین ترانه اورجینال، یکی برای Friend Like Me و دیگری برای Whole New World. دومی برنده جایزه برترین ترانه شد، و خود فیلم نیز جایزه برترین موسیقی متن را دریافت کرد.

18. تیم سازنده، ویلیامز را هم بسیار عصبانی کردند

ویلیامز کار باکیفیتی برای دیزنی انجام داد و با حداقل دستمزد مصوب انجمن بازیگران (SAG) که هفتاد و پنج هزار دلار بود موافقت کرد، که بسیار کمتر از مبلغ معمول درخواستی اش بود. در مقابل، ویلیامز دوست نداشت که اصلاً از نام و تصویر او برای تبلیغ فیلم استفاده گردد و شخصیت غول فقط در بیست و پنج درصد تبلیغات حضور داشته باشد. علتش این بود که فیلم اسباب بازی های ویلیامز، قرار بود یک ماه بعد از علاءالدین اکران گردد. دیزنی گفت که موافقت می نماید، اما خیلی سریع حرف خود را زیرپا گذاشت. ویلیامز عصبانی بود و ناامیدی خود را علناً اعلام کرد. دیزنی برای اینکه او را آرام کند، اثری از پیکاسو به ارزش بیش از یک میلیون دلار برای او فرستاد، اما فایده ای نداشت.

19. انیمیشن علاءالدین دو دنباله داشت

در دهه 1990، دیزنی عاشق پخش دنباله های فیلم هایش در قالب ویدیوهای نمایش خانگی بود. می دانید که نوارهای وی اچ اس بین بچه هایی که عاشق نسخه اصلی هستند، خریدار دارد. بازگشت جعفر (The Return of Jafar) سال 1994 پخش شد، اما دن کاستلانتا صداپیشگی غول را برعهده داشت، زیرا ویلیامز پس از جنجال تبیلغاتی فیلم حاضر به بازگشت نشد. با این حال، یک عذرخواهی عمومی در نهایت توانست ویلیامز را آرام کند و او سال 1996 برای صداپیشگی نقش غول در فیلم علاءالدین و پادشاه دزدها (Aladdin and the King of Thieves) بازگشت.

20. یک اقتباس لایواکشن بر اساس انیمیشن علاءالدین ساخته شد

بازسازی لایو اکشن انیمیشن های دیزنی برای دهه اخیر مثل همان چیزی است که دنباله های نمایش خانگی برای دهه 1990 بود. سال 2019، دیزنی یک بازسازی لایو اکشن بر اساس انیمیشن علاء الدین فراوری کرد. این بار یک ستاره دیگر، یعنی ویل اسمیت، نقش غول را بازی کرد. این فیلم بسیار پیروز بود و بیش از یک میلیارد دلار در گیشه فروش داشت.

منبع: yardbarker