ایسلند؛ ماجراجویی در طبیعت بکر منطقه وستفیورد (قسمت اول) - لیسون

کارین نوبل در این مقاله، شما را با خود به ماجراجویی در بکرترین نقاط ایسلند می برد. در ادامه با ما همراه باشید.

ماجرایی خود را در وستفیورد (فلات های غربی) در ایسلند انتخاب کنید!

راهنمای ما اُلی، در حالی که از پنجره اتوبوس به بیرون نگاه می نماید می گوید:

مثل اینکه چند ساعت پیش بهمن کوچکی اینجا آمده است.

ما در حال رانندگی به آبشار دینجاندی در شمال غربی ایسلند هستیم، جاده ای بسیار قدیمی که دور بلندترین کوه وستفیورد به نام کالدباکور با ارتفاع 998 متر پیچیده شده است! طبیعت اینجا برای عکاسی بسیار مناسب است.

راهنمای ما اُلی یک متخصص، فیزوتراپ و آتش نشان محلی بود. با وجود آدرنالین بالا ما احساس امنیت زیادی می کردیم.

وِستفیورد یکی از منطقه ها کمتردیده شده در ایسلند است و طبیعتی کاملا وحشی دارد، بیشتر قسمت های آن غیرقابل سکونت و دسترسی به آن بسیار مشکل است، بنابراین ممکن است احساس راحتی در شهرها را در این اینجا نداشته باشید.

اُلی از اتوبوس پیاده می گردد، باد بسیار شدیدی در حال وزیدن است، ما در حال حرکت از دهکده ماهیگیری واقع در سابوریری هستیم و منطقه ای که در آن هستیم به تازگی بازگشایی شده است. این قسمت در ایسلند به مدت 6 تا 8 ماه غیرقابل دسترسی است.

بعد از آنالیز شرایط جاده و چک کردن آب و هوا ، هواشناس ما می گوید:

به همکارم خبر می دهم که جاده را برای مسیر برگشت ما از برف پاکسازی کند و ما مسئله ای نخواهیم داشت.

قلب من همچنان در حال تپش در این مسیر بی ثبات و در عین حال مجذوب نماینده است، این اولین بازدید من در سال 2009 است. گزارش سفر من با این جمله آغاز می گردد: رانندگی اطراف وِستفیورد برای افراد کم دل و جرات نیست، با این حال این سفر را به همه توصیه می کنم.

بعد از یک ساعت حرکت در جاده در مسیری که در طول آن پیچ و خم های بسیاری وجود داشت و مسیر به دور کوه ها می پیچید، ما به داینجاندیسوُگِر رسیدیم.

باد بسیار شدیدی در حال وزیدن است و در حالی که یک مسیر 15 دقیقه ای را از محل پارک ماشین تا آبشار دینجاندی در حال پیمودن هستیم، من در این فکر هستم که کدام منظره بهتری است، خود آبشارها یا صحنه پرسپکتیو پشت آبشارها که سنگ هایی به طول 100 متر تا آب های آبی درخشان خلیجی که در زیر این آبشارها واقع است،.

با یاری اُلی که من را بر روی سنگ ها نگه می دارد، پیروز می شوم عکسی از صحنه بالای آبشاری که به درون دریا می ریزد، بگیرم.

خطرناک ترین جاده ایسلند

اکنون ما به همراه راهنمای تورمان به نام مکس در حال خوردن ماهی های خشک شده در شهر آیسافیورفر که جمعیت آن 2559 نفر است و بزرگ ترین شهر وستفیوردز است، هستیم.

مکس می گوید همه آماده هستند که ادامه بدهیم؟ مسیر بعدی ما خطرناک ترین جاده ایسلند است! در حالی که ما در حال حرکت به سمت اشلیو هستیم که مسیری پوشیده از سنگ به همراه تکه های یخ و فرسوده شده، به وسیله آب دریا است و بر لبه شبه جزیره به سمت روستای بولونگارویک ادامه پیدا می نماید، من به این فکر می کنم که این روستا چگونه نام گذاری شده است.

مکس می گوید در اینجا معمولا زمین لغزه ها و بهمن های زیادی شکل می گیرد. از زمانی که تونل بولونگارویک در سال 2010 تاسیس شد، وسایل نقلیه دیگر از این جاده استفاده نمی نمایند.

این جاده مورد استفاده دوچرخه سوارها و بعلاوه پیاده روی است. در برخی قسمت های جاده مجبور می شدیم که از دوچرخه خود پیاده شده و با احتیاط از قسمت های برفی و یخ زده عبور کنیم. بعلاوه دفعات بسیاری مجبور شدم به خاطر باد شدید از حرکت بایستم.

از اینجا منظره رمزآلودی از شبه جزیره هورن استرندیر دیده می شد. هیچ ساکنی در این منطقه نبود، هیچ ماشینی دیده نمی شد. تنها منظره صخره های دریایی دست نخورده بود و منطقه های مناسب برای کوهنوردی وجود داشت.