شاخه هایی که برای سبد یزدی شکسته می شوند
به گزارش لیسون، در حالی هنر سبدبافی توسط معدود هنرمندان یزدی رو به زوال است که متولیان حفظ منابع طبیعی استان نسبت به تهیه مواد اولیه سبدبافان از طبیعت برخورد و ممانعت می نماید.

غلامرضا زارع، سبدباف 79 ساله یزدی با سابقه حدود 70 سال در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران با اشاره به این که سبدبافی در یزد با مسائل مختلفی و به تازگی نیز مخالفت های متولیان منابع طبیعی روبرو است، تصریح می نماید: اداره کل منابع طبیعی مانع تهیه مواد اولیه سبدفان که عمدتاً شاخه های بادام کوهی است، می گردد.
وی با بیان این که این هنر تنها به وسیله دست هنرمندان این حوزه انجام می گردد، می گوید: این هنر بسیار ساده و راحت و در عین حال بسیار جذاب و مخاطب پسند است.
این هنرمند سالخورده یزدی با اشاره به تهیه انواع وسایل مانند زنبیل، سبد، چپی(نوعی سبد یزدی) و دیگر محصولات، می گوید: در گذشته ای نه چندان دور برای اموری مانند پسته شویی، سبدها و محصولات مشابه آن به شهرهایی مانند کرمان و رفسنجان صادر می شد اما با روی آوردن افراد به محصولات پلاستیکی ارزان قیمت، بازار سبدبافان راکد شده است.
وی با اشاره به وجود تعداد انگشت شماری از هنرمندان این رسته هنری در استان، بیان می نماید: تقریباً تمام این هنرمندان سالمند و ساکن مهریز هستند لذا کمتر سبدبافی به عنوان پیشه و شغل اصلی برایشان محسوب می گردد.
زارع با بیان این که سبدبافی صندلی خود را در بین مردم از دست داده است، می گوید: هر چند محصولات تهیه شده این رسته در صورت عدم ضربه تا حدود 20 سال دوام می آورند اما دیگر مردم از این وسایل کمتر خریداری می نمایند، در حالی که در گذشته هرگونه برداشت محصول باغی که پیش می آمد، حرفی از سبدهای فراوریی ما هم به گوش می رسید.
وی از وجود افراد زیادی که علاقه مند به یادگیری سبدبافی هستند، خبر می دهد و اظهار می نماید: تعداد زیادی به من مراجعه می نمایند که خواستار یادگیری این هنر هستند که به آنها می گویم حرفی برای گفتن ندارم و تنها باید این هنر را با مشاهده فعالیت من یاد بگیرند.
این هنرمند سالخورده یزدی با این که سبدبافی هنوز هم می تواند یک شغل به ویژه برای جوانان باشد، می گوید: متاسفانه جوانان این موضوع را باور ندارند و به نظر می رسد از این که هنر سبدبافی را به عنوان شغل خود عنوان نمایند، خجالت می کشند.
وی احیا، رونق و توسعه این پیشه، صنعت و هنر را مستلزم حمایت اداره کل میراث فرهنگی می داند و می گوید: میراث فرهنگی باید سبدبافی را تبلیغ و کاربرد این وسایل را به مردم معرفی کند تا مردم این هنر را فراموش ننمایند و نسبت به آموزش آن به گروه هدف اقدام کند. سبدبافی در گذشته برای ما یک شغل نبود بلکه به واسطه آن می توانستیم بیابان گردی نیز کنیم و زندگیمان را از این راه بگذرانیم.
البته محمدرضا دهقان، معاون صنایع دستی استان در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران با اشاره به پیگیری برطرف مسائل سبدبافان، اظهار می نماید: متاسفانه محیط زیست و منابع طبیعی از جمع آوری مواد اولیه سبدبافان که بیشتر هم شاخه های بادام کوهی است، بر اساس قانون ممانعت می نمایند. پیشنهاد ارائه شده از سوی این دو دستگاه، اختصاص زمینی برای کشت بادام کوهی و استفاده از شاخه های آن برای فراوری انواع سبد است.
این مسئول با اشاره به لازمه تنوع بخشی و بروز شدن این هنرصنعت، تصریح می نماید: سبدبافی هرچند پیشینه ای بسیار طولانی دارد و اکنون تعداد انگشت شماری فعال در این زمینه در استان زندگی می نمایند اما سبدبافان باید برای احیا و رونق این پیشه و هنر با کلاس های آموزشی، همراهی نمایند و وسایل کاربردی تری بسازند.
وی با اشاره به این که سبدبافی نیز با مواد اولیه دیگری قابل گسترش است، می گوید: سبدبافان باید تمام کوشش خود را برای استفاده از مواد دیگری مانند نوعی نی که در شمال کشور می روید و کیفیت بالاتری به محصولات آن ها می بخشد، به کار بگیرند تا بتوانیم این صنعت و صنایع دستی را رونق و رشد دهیم.
دهقان با اشاره به لازمه حضور سبدبافان در کلاس های آموزشی، می گوید: آن ها می توانند با این عمل، علم و دانش خود را به روز نمایند و با علاقمندان این حوزه به اشتراک بگذارند.
منبع: خبرگزاری ایسنا