دشت آزو، بهشتی در پای دماوند - لیسون

دشت آزو در استان مازندران و در نزدیکی شهر آمل قرار گرفته است. سفر به این دشت کاملا شبیه به سفر به نقاشی های خیالی است. لذت از آب وهوای مطبوع، بوییدن گل ها و آرام گرفتن در پهنه سبز زمین حتما شما را شگفت زده خواهد نمود.

دشت آزو کجاست؟

دشت آزو در استان مازندران، شهر آمل، بخش لاریجان و جنوب شرق روستای نوا قرار گرفته است.

مسیر دشت آزو از تهران چطور است؟

مسیر دشت آزو از تهران از جاده هراز می گذرد و بخشی از مسیر تا روستای نوا ماشین رو است؛، اما برای رسیدن به خود دشت باید حدود یک ساعت در نزدیکی رودخانه پیاده روی کنید.

کدام جاهای تماشای نزدیک به دشت آزو کجاست؟

دریاچه ساهون، روستای نوا، قله دماوند، قله پاشوره و دخمه های باستانی کافرکلی از جاهای تماشای اطراف دشت آزو هستند.

در بازدید از دشت آزو کجا اقامت کنیم؟

برترین گزینه برای اقامت در دشت آزو، کمپینگ و چادرزدن است؛.. بعلاوه بعضی از اهالی روستای نوا، اتاق خانه هایشان را در اختیار مسافران قرار می دهند. .

برترین زمان سفر به دشت آزو چه موقعی است؟

برترین زمان سفر به دشت آزو فصل های بهار و تابستان است.

اگر دلتان می خواهد چند روزی را با منظره قله زیبای دماوند کمپ کنید، با ما در مجله گردشگری خبرنگاران همراه باشید.

معرفی کلی دشت آزو

دشت آزو با 35 هکتار مساحت در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا قرار گرفته است. این دشت پهناور و زیبا آب وهوایی ییلاقی دارد و به همین علت، مقصد بسیاری از سفرهای طبیعت گردی آمل محسوب می گردد.

اگر می خواهید فصل های تابستان و بهار را با هوایی معتدل و دل انگیز سپری کنید، سفر به این دشت را در برنامه هایتان قرار دهید.

از سمت شرق و جنوب شرقی دشت، قله دماوند خودنمایی می نماید و از سمت های دیگر قله پاشوره به چشم می آید. هر دوی این قله ها ازجمله مقصدهای پرطرفدار کوه نوردی است؛ پس احتمالا در حاشیه سفرتان با گروه های کوه نوردی زیادی دیدار خواهید کرد.

دشت آزو کجاست؟

برای رسیدن به این دشت باید حتما از جاده هراز عبور کنید؛ چون این جاده تنها مسیر دسترسی به روستای نواست.

آدرس دشت آزو: استان مازندران، جاده هراز به سمت آمل، خروجی کندلو و نوا، 2کیلومتری روستای نوا.

لوکیشن دشت آزو روی گوگل مپ

موقعیت جغرافیایی دشت آزو

دشت آزو در ارتفاعات رشته کوه البرز و در قسمت جنوب شرق روستای نوا در بخش لاریجان استان مازندران واقع شده است. این دشت تا روستای نوا حدود یک ساعت پیاده روی دارد؛ البته مسیر آن پاکوب و برای همه سنین مناسب است؛ پس نگران سختی سفر و راه رفتن نباشید.

مسیر 2 کیلومتری دسترسی به دشت آزو دماوند از کنار رودخانه می گذرد. همین موضوع باعث شده است که در طول راه پیمایی، صدای پای آب در گوش شما جاری باشد و با هر قدم خنکی نسیم را روی صورتتان حس کنید.

پیمودن این مسیر اصلا سخت نیست و برای بچه ها و سالمندانی که مشکل راه رفتن ندارند، کاملا مناسب است.

فاصله تهران تا دشت آزو

دشت آزو تا تهران حدود 122 کیلومتر فاصله دارد.

مسیر تهران تا دشت آزو

اگر از تهران با ماشین شخصی به سمت دشت آزو راهی شوید، نزدیک به 2 ساعت و 30 دقیقه در راه خواهید بود. جاده ای که شما را به دشت می رساند، از زیبایی هیچ چیزی کم ندارد. جاده ای در دل دامنه های کوهی سبز و پر از پیچ وخم که به سمت تکه ای از بهشت می رود.

هنگامی که به آرامش جاده منتهی به آمل رسیدید و روستای رینه را پشت سر گذاشتید، به یک خروجی می رسید. بعد از گذشتن از امامزاده هاشم به روستای آب اسک و رستوران سالاری می رسید.

کمی جلوتر تابلوی خروجی روستای کندلو و نوا در جاده دیده می گردد. مسیرتان را به آنجا تغییر دهید و حدود 9 کیلومتر رانندگی کنید تا به کارخانه آب معدنی نوا برسید. اینجا نقطه آخر مسیر ماشین روی دشت آزو است و باید خودروی خود را در پارکینگ بگذارید، باروبندیل ببندید و راه پیمایی دشت را آغاز کنید.

تمامی طبیعت گردان و مسافران با راه پیمایی حدود یک ساعته از مسیر پاکوب کنار رودخانه که به آزودره معروف است، به مقصد می رسند.

فاصله آمل تا دشت

فاصله شهر آمل تا دشت آزو حدود 90 کیلومتر است.

مسیر آمل تا دشت

اگر از سمت آمل به سوی دشت آزو روانه شوید و ماشین داشته باشید، باید جاده هزار را به سمت تهران طی کنید. در میانه های راه به روستای گزنک می رسید و بعد از آن رستوران صحرا را می بینید. کمی بعد از این نقطه جایی است که خروجی روستای کندلو و نوا وجود دارد.

این خروجی شما را به سمت دشت آزو دماوند راهنمایی می نماید. اگر اهل سفرهای جاده ای هستید، پلی فهرست موزیک هایتان را آماده کنید؛ چون مسیر آمل تا دشت آزو از مرکز این شهر حدود 2 ساعت رانندگی احتیاج دارد.

آب وهوای دشت آزو

گردشگران همیشه در پی پاسخ این سؤال اند که برترین زمان سفر به دشت آزو چه موقع است. باید بگوییم که این دشت به طورکلی آب وهوایی ییلاقی دارد. دشت آزو در فصل بهار به زیباترین شکل ممکن درمی آید؛ برای همین اگر می خواهد سبزی و خرمی مکان را تجربه کنید به هیچ عنوان سفر به دشت آزو نوا در فصل بهار را از دست ندهید.

دشت آزو در فصل تابستان شبیه میعادگاه میوه های تابستانی می گردد؛ چون همه درختان به بار نشسته اند و می توانید باغ های میوه را ببینید که چطور به تسخیر رنگ های تابستانه خوش مزه درآمده اند.

پاییز و زمستان های دشت آزو، زیبایی های مخصوص به خودشان را دارد؛ اما سفر به این منطقه در این فصل ها چندان کار آسانی نیست. منطقه کوهستانی دشت آزو باعث شده است که مسیر دسترسی این دشت در نیمه دوم سال چندان راحت نباشد؛ بعلاوه شرایط جوی این موقع سال نیز بسیار سرد و خشک است.

با این تفاسیر، برترین زمان سفر به دشت آزو دماوند در فصل بهار به ویژه اردیبهشت ماه تا اواسط پاییز است.

پوشش گیاهی و جانوری دشت آزو

احتمالا با ورود به دشت آزو اولین چیزی که چشم شما را خیره نگه می نماید، علفزارهای بلند آنجاست. ارتفاع علفزارهای این دشت تقریبا تا زانو و حتی بالاتر از آن می رسد. جوی های باریکی که از چشمه های آب معدنی جاری شده است، در همه جایش به چشم می آید.

آزو با تعریف و تصور ذهنی همه ما با دشت های معمولی کمی فرق می نماید. این دشت به سبب قرارداشتن در دامنه های کوه، فرشی از مخمل سبزرنگ گیاهی را به تن خود نموده و در گوشه گوشه اش تخته سنگ های بزرگ و رنگی با شکل های عجیب وغریبشان دیده می گردد.

فضای این منطقه چندان پوشش درختی ندارد، اما تک درختان بزرگی وجود دارد که می توانید زیر سایه آن ها بساط پیک نیک خودتان را پهن کنید.

دشت آزو دماوند محل زیست گونه های مختلف جانوری و گیاهی است. اگر اهل گیاهان دارویی باشید، با سفر به این دشت حتما توجهتان به آویشن، شنگ، اسفند، پونه کوهی و گلپر جلب می گردد که در کنار قاصدک، گل های ریز بابونه زرد و لاله وحشی رشد نموده اند.

روباه، سمور، زاغ، پرندگان کوچک شکاری، سگ و موش صحرایی هم انواع حیواناتی اند که در دشت آزو زندگی می نمایند. شاید در سفرتان به این منطقه بعضی از آن ها را ببینید. ترجیحا به حیوانات این منطقه نزدیک نشوید و به آن ها غذا ندهید.

امکانات دشت آزو

دشت آزو از آن دست جاهای تماشای مازندران است که تا چشم کار می نماید، فقط سرسبزی و هوای پاک و آسمان آبی را می بینید. به علاوه فاصله ای که این دشت با نزدیک ترین روستا دارد، باعث شده که در محوطه و حوالی خود دشت هیچ مغازه یا اقامتگاهی وجود نداشته باشد.

اگر می خواهید برای چند روز در این دشت اتراق کنید، بهتر است تمامی وسائل و مواد خوراکی مورد احتیاج را همراهتان ببرید. در محوطه دشت نیز سرویس بهداشتی، آلاچیق یا محل های استراحت تعبیه نشده است و باید چادر مسافرتی و وسایل لازم را همراه داشته باشید.

تماشای های دشت آزو

یک لحظه چشمانتان را ببینید و با ما همراه شوید. در زمینی سبز که از میان سنگ هایش لاله های قرمز و بابونه های ریز زرد رنگ بیرون خزیده اند. شیب مسیر ملایم است و همین باعث می گردد که فضایی شبیه به بالارفتن از تپه را تجربه کنید.

در مقابل چشمان شما کوهی راسخ و پوشیده از برف سفید در میانه آبی آسمان قرار گرفته است که اگر بخت با شما یار باشد و به هوای ابری نخورید، شاهد درخشش قله دماوند خواهید بود. همه طبیعت گردان و مسافران با دورنمایی از کوه دماوند به سمت دشت قدم برمی دارند.

پیمودن مسیرهای دشتی تجربه ای است که حتی برای یک بار هم شده باید آن را امتحان کنید. اگر قبلا تجربه پیاده روی در مسیرهای این سبکی را ندارید، دشت آزو می تواند برترین گزینه برای آغاز کار باشد.

مسیر دسترسی به این دشت اصلا سخت نیست و برای هر سنی به شرط سلامت فیزیکی، مناسب است؛ بعلاوه کوتاه بودن مسافت باعث می گردد که زودتر از آنچه فکرش را کنید، به مقصد برسید.

- قله پاشوره، صعود به سبزی

قله پاشوره یکی از زیباترین و مرتفع ترین قله های رشته کوه البرز است که مسیر رسیدن به آن از دشت آزو می گذرد. این قله با ارتفاع 3870 متر از منظره ها باشکوه و جاهای تماشای مازندران محسوب می گردد و در زمان های مختلف سال کوه نوردان بسیاری را به خود می بیند.

مسیر صعود به قله پاشوره با طبیعتی بکر و دست نخورده همراه است. در این مسیر، جنگل های انبوه و سرسبز، چشمه های زلال، و دشت های پوشیده از گل های رنگارنگ جلوه ای دل انگیز به منظره می بخشد. پرندگان آوازخوان و پروانه های رنگارنگ در میان گل ها پرسه می زنند و زیبایی محیط را دوچندان می نمایند.

در بالای قله پاشوره، منظرهی گسترده از کوه های اطراف و دشت های زیر پای شما گسترده می گردد. در روزهای آفتابی، افق دوردستی که به نظر می رسد، با آسمان آبی یکی شده است و هر بیننده ای را محو خود می نماید.

- طبیعت گردی

همان طور که از نام دشت آزو مازندران پیداست، مقصد شما قرار است پر از گیاهان سرسبز شمالی باشد. این دشت برای طبیعت گردی یک انتخاب منحصربه فرد خواهد بود؛ چراکه با هر قدمی که در آن برمی دارید یک عنصر شگفت انگیز طبیعت جلویتان سبز می گردد.

گاهی گیاهی دارویی به چشمتان می آید و چندی بعد انتهای مسیر سبز است که به پیوند آبی آسمان درآمده است. قله های اطراف دشت هم مانند چراغی بالای سر طبیعت می درخشند.

در محدوده دشت آزو، چند چشمه آب معدنی و آبشار هم وجود دارد تا بتوانید کمی هم لذت آب تنی را تجربه کنید.

- رصد ستاره ها و آسمان نگری

آسمان دشت آزو به خصوص در فصل بهار و تابستان بی نظیر است. انگار خدا برای هر ساعت از بودن در این دشت، یک رنگ و طرح خاص کنار گذاشته تا شما را محسور زیبایی هایش کند.

به خاطر موقعیت جغرافیایی دشت، شما همیشه با آسمانی صاف و بدون ابر روبه رو هستید؛ بنابراین این مکان انتخاب خوبی برای رصد ستاره ها در آسمان شب است. جایی که تا دورترین نقطه چشمک زن آسمان هم به خوبی به چشم شما می آید و خاطره ای ماندگار از نگریستن به آسمان در شب را برایتان می سازد.

البته از قلم نیاندازید که در این دشت رصدخانه وجود ندارد و اگر می خواهید از آسمان شب عکسی بگیرید یا ستاره ها را با دقت بیشتری ببینید، بهتر است وسایل عکاسی حرفه ای را همراه خودتان داشته باشید.

جاهای تماشای نزدیک به دشت آزو

دشت آزو به علت طبیعت بکر و علفزارهای بلندش به یکی از مقصدهای مجذوب کننده و تماشای مازندران تبدیل شده است که هواداران زیادی دارد. علاوه بر این دشت، جاذبه های دیگری در نزدیکی آن قرار گرفته که می توانید در طول سفرتان از آن ها نیز تماشا کنید.

- آبشار یخی نوا

در فاصله 2ساعته تهران یک آبشار وجود دارد که شما هر موقع از سال به آنجا بروید، یخ زده است. پدیده ای شگفت انگیز به نام آبشار یخی نوا که در نزدیکی دشت آزو قرار گرفته و برای رسیدن به آن باید مسیری سبز و کوهستانی را طی کنید. این آبشار حدود یک کیلومتر تا روستای نوا و دشت آزو فاصله دارد.

آبشار یخی نوا در ارتفاعات بالا قرار گرفته است؛ بنابراین تماشای آن در فصل های سرد سال چندان توصیه نمی گردد؛ البته اگر کوه نورد حرفه ای هستید، چالش های رسیدن به این آبشار یخی در هر فصلی از سال برایتان مجذوب کننده خواهد بود.

آدرس: استان مازندران، بخش لاریجان، شمال روستای نوا، انتهای جاده ولسکون

- روستای نوا

روستای نوا یکی دیگر از جاهای تماشای مازندران است که از توابع مرتفع لاریجان محسوب می گردد. خانه های این روستا در میان طبیعت سبز و پر از گل ساخته شده است و در هرکدام از آن ها باغ های رنگارنگ میوه وجود دارد.

منظره قله دماوند و دشت آزو از این روستا باعث شده، هرسال عکاسان زیادی به آن سفر نمایند و تصاویری خیره نماینده از طبیعت این منطقه ثبت نمایند.

اگر مقصد سفرتان دشت آزو باشد، حتما از این روستا عبور خواهید کرد. روستای نوا در دامنه های رشته کوه البرز قرار گرفته و حدود 90 کیلومتر تا شهر آمل فاصله دارد. دشت آزو هم در جنوب شرقی روستا واقع شده و برای رسیدن به آن تقریبا 1 ساعت پیاده روی احتیاج است.

آدرس: استان مازندران، 90کیلومتری شهر آمل، روستای نوا

- دریاچه ساهون

دریاچه ساهون در دامنه کوه های دماوند واقع شده است و یکی از جاذبه های تماشای آمل به شمار می رود. این دریاچه با مساحت حدود 1000 هکتار در ارتفاع 3000 متری از سطح دریا قرار گرفته است. به علت نزدیکی دریاچه ساهون با دشت آزو و قله پاشوره، بسیاری از گردشگران در طول سفرشان به این منطقه هم سر می زنند.

متاسفانه به علت فعالیت های انسانی و مصرف بی رویه آب های زیرزمینی میزان کمی از آب این دریاچه به جای مانده است. دریاچه ساهون این روزها بیشتر شبیه به مرداب شده و حیات آن مثل گذشته اش نیست. با وجود این، هیچ چیز از زیبایی های آن کم نشده است.

دریاچه ساهون با دشت آزو فقط 12 کیلومتر فاصله دارد. اگر می خواهید زیباترین حالت این دریاچه را با آب وهوای خوش ببینید، پیشنهاد می کنیم فصل بهار و پاییز به این منطقه سفر کنید.

آدرس: استان مازندران، بخش لاریجان، شرق روستای نوا

- دخمه های باستانی کافرکلی

دخمه های باستانی کافرکلی از دیگر جاذبه های نزدیک به دشت آزو است که فضایی متفاوت را برای گردشگران تداعی می نماید. این دخمه ها در حوالی روستای اسک قرار گرفته است و بعضی از باستان شاناس ها قدمت آن ها را به دوره ساسانیان و بعضی دیگر به دوره مادها نسبت داده اند.

250 دخمه در این محدوده قرار دارند که به اعتقاد بعضی از تاریخ نگاران، محل اختفای ایرانیان در حمله اعراب بوده اند؛ البته روایتی هم می گوید، این دخمه ها محل زندگی نیاکان خانواده های ساکن در لاریجان بوده اند که برای مراسم های مذهبی و اجرای آیین ها از آن ها استفاده می کردند.

آدرس: استان مازندران، جاده هراز به سمت آمل، بعد از رستوران سالاری، ابتدای خروجی جاده رینه

برترین زمان بازدید از دشت آزو

همیشه گفته اند که فصل بهار برای طبیعت گردی برترین زمان است. دشت آزو نوا هم یکی از مقصدهای تماشای در 3 ماه ابتدایی سال محسوب می گردد؛ البته این دشت در فصل پاییز و تابستان نیز هواداران خودش را دارد.

به طورکلی برترین آب وهوا را در اردیبهشت تا میانه های تابستان در این منطقه می بینید؛ چون از فضای کوهستانی خارج شده و هوایی ییلاقی پیدا نموده است؛ البته حواستان باشد که در تعطیلات ممکن است کمی جمعیت بیشتر باشد.

اقامت در دشت آزو

اگر مسافر دشت آزو هستید و قرار نیست بازدید از این محوطه بکر طبیعی را به یک سرگرمی نیم روزه تبدیل کنید، حتما لوازم ضروری تان را به همراه داشته باشید. دشت آزو از آن دست مکان هایی است که مناسب کمپینگ و چادرزدن است؛ اما شرایطی برای اقامتگاه هتلی ندارد.

- اقامتگاه های بوم گردی و هتل نزدیک به دشت آزو

در اطراف دشت آزو هیچ هتل یا اقامتگاهی وجود ندارد که بتوانید شب را در آنجا سپری کنید؛ البته اهالی مهمان نواز روستای نوا، در فصل بهار و تابستان تعدادی از اتاق های روستا را در اختیار مسافران قرار می دهند.

اگر شما وسایل لازم برای شب مانی در دشت آزو را به همراه نداشته باشید، می توانید قبل از تاریکی به روستای نوا در فاصله یک ساعته دشت بروید و شب را در آنجا اقامت کنید.

- کمپینگ و شب مانی حوالی دشت آزو

در دشت آزو، فضاهای اختصاصی برای برپایی چادر در نظر گرفته نشده است؛ بنابراین شما می توانید با رعایت بهداشت محیط و نظم طبیعت هنگام شب در طبیعت دشت چادر بزنید و کمپ بزنید.

طبیعت زیبا، سکوت آسمان شب و هوای مطبوع بسیاری از گردشگران را ترغیب می نماید تا شب مانی در دل دشت آزو را تجربه نمایند. تجربه ای که قطعا به یادماندنی خواهد بود.

فقط ضروری است حتما گاز پیک نیک یا مسافرتی، آب معدنی، کنسرو، کاپشن یا بادگیر، کیسه خواب و… را به همراه داشته باشید.

توصیه هایی برای سفر به یادماندنی به دشت آزو

• برای سفر به دشت آزو حتما به کفش مناسب پیاده روی و کوه پیمایی احتیاج پیدا خواهید کرد.
• کلاه آفتاب گیر، عینک دودی، کرم ضدآفتاب و خوراکی های کنسروی و مغذی برای یک سفر نیم روزه به دشت آزو کفایت می نماید؛ اما اگر می خواهید چندروزی در این منطقه کمپ کنید، حتما چادر مسافرتی، لوازم پخت وپز، کیسه خواب، زیرانداز، لباس مناسب، پتو، چراغ قوه و… احتیاج پیدا می کنید.
• حواستان باشد که آتش را کاملا خاموش کنید و ترجیحا آن را در محل هایی که قبلا مسافران آتش روشن نموده اند، به راه کنید.
• هنگام اتراق در این دشت سرسبز و زیبا، در طبیعت زباله نریزید.