سایه ترسناک به جا مانده از انفجار اتمی هیروشیما - لیسون

به گزارش خبرآنلاین، در اواسط قرن بیستم، مفهوم تابش یون ساز و حتی مفهوم بسیاری از پرتو ها یا تشعشعات، مفاهیمی کاملا ناآشنا بودند. این مفاهیم با ساخت بمب های اتمی شناخته شدند. اگر بخواهیم مفهوم بمب های اتمی را در کوتاه ترین شکل ممکن بیان کنیم، باید بگوییم: آزادسازی یک انرژی بزرگ در مدت زمان بسیار کوتاه.

درک نحوه عملکرد پرتو ها

انرژی به شکل امواج فوتونی با طول موج های مختلف حرکت می نماید؛ امواج بلند نظیر امواج رادیویی، و امواج کوتاه مانند اشعه ایکس و پرتو های گاما هستند. طول موج های مرئی، جایی بین امواج بلند و کوتاه قرار دارند و حاوی انرژی هستند که چشم ما آن ها را رنگی می بیند.

طبق اعلام دانشگاه کلمبیا، اشعه گاما برای بدن انسان مضر است. زیرا می تواند به وسیله لباس و پوست به بدن ما نفوذ نموده، و یونیزه گردد، یا الکترون از دست بدهد؛ که این امر به بافت بدن و DNA آسیب می زند.

انتقال حرارت تابشی با استفاده از امواج الکترومغناطیسی انجام می گردد. پرتوها، بر خلاف حالت های رسانا و همرفتی، برای انتقال احتیاج به محیط فیزیکی ندارند. پرتو های تابشی خورشید، 150 میلیون کیلومتر سفر می نمایند تا زمین را گرم نمایند. انرژی حرارتی نیز به وسیله پرتوها، از بین چیز هایی که به وسیله یک محیط سردتر از هم جدا شده اند، منتقل می شوند.

در طول جنگ سرد، زمانی که مفهوم تشعشعات و پرتو ها در اثر مسابقه تسلیحاتی، به مفهومی کاملا شناخته شده تبدیل شد، دانشمندان قصد داشتند تا قدرت این تشعشعات را نشان دهند. اگرچه پس از جنگ جهانی دوم، و پس از بمب های منفجر شده در هیروشیما و ناکازاکی، همه در خصوص قدرت این سلاح ها آگاهی پیدا نموده بودند؛ اما هنوز نمی دانستند تشعشعاتی که از فرآیند پرتو های یونیزان ساطع می گردد، بسیار کشنده تر از خود انفجار است. گرمای فراوری شده به وسیله فرآیند همجوشی آنقدر شدید است که به سادگی از درون بدن انسان عبور می نماید و سایه هایی را ایجاد می نماید، و این امر علت ایجاد سایه های هیروشیما هستند.

در اثر انفجار بمب اتمی، نور و گرمای بسیار قوی ای فراوری می گردد. اشیاء و افرادی که در مسیر این نور و گرما قرار دارند، آن را جذب نموده و بر روی اشیایی که در پشت سرشان قرار دارند، تصویری سایه مانند از خود به جا می گذارند. نور محیط اطراف، باعث سفید شدن بتن یا سنگ اطراف آن شده و سایه ایجاد می گردد.

برای درک بهتر مردم از چگونگی فراوری این سایه های حرارتی، آزمایش کوچکی اجرا شده است. در این آزمایش مردی در مقابل گرمای شدید طبیعی ایستاده و تصویری از او به وسیله یک دوربین حرارتی ثبت شده است. با قرارگرفتن این مرد تنها برای چند لحظه در همان حالت، در پشت او سایه حرارتی ایجاد می گردد.

به همین علت است که شما در تصویر دو سایه را می بینید، یکی از آن ها تصویر واقعی شخص و دیگری تصویر حرارتی او است. انتقال گرما به وسیلهه این پرتو ها با سرعت نور اتفاق می افتد. زمانی که شما یک سایه با نور مرئی ایجاد می کنید، یک سایه حرارتی نیز ایجاد می کنید که روند کار را مختل می نماید. زیرا انسان از جذب گرمای خورشید به وسیله دیوار جلوگیری می نماید. ترکیبی از نسیم خنک و آسمان صاف به دیوار یاری می نماید تا خنک گردد.

زمانی که شخص دور می گردد، سایه اش نیز در پی او می رود! اما واقعیت این است که سایه او برای چند لحظه باقی می ماند. اما قسمت ترسناک ماجرا این است: زمانی را تصور کنید که همه این اشعه ها، در واقع اتم هایی باشند که از بدن شخص عبور می نمایند تا به دیوار پشت سرش برسند و سایه حرارتی ایجاد نمایند.