نتایج پژوهش های راهبردی در متابولیت گیاهان دارویی ارائه شد - لیسون

احمد سبحانی نجف آبادی، محقق پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور (اصفهان) در سخنرانی با موضوع جنبه های کاربردی فیزیولوژی ریشه های مویین در بیوراکتورها با پرداختن به جنبه های مختلف رشد ریشه های موین نابجا، تفاوت های ریشه مویین نابجا و ریشه های جانبی طبیعی گیاه، عوامل محدود کننده رشد ریشه ها و جنبه های عملی فراوری ریشه های مناسب برای فراوری در بیوراکتور، نتایج آزمایشات صورت گرفته در رابطه با گل راعی، سرهار گل و ویتانیا را ارائه داد.

وی به ارائه نتایج تحقیقات خود در مورد تنظیم فراوری متابولیت های ثانویه در قسمت های مختلف گیاه پرداخت و مکانیسم های مختلف تنظیم فراوری متابولیت های ثانویه در بافت های مختلف و امکان مهندسی این مسیرها به منظور افزایش فراوری آنها را مورد ارزیابی قرار داد.

سبحانی در تبیین این عوامل تنظیمی به فاکتورهای رونویسی، عوامل اپی ژنتیکی (متیلاسیون DNA و تغییرات هیستونی) و میکرو RNA ها اشاره و در انتها نتایج به دست آمده از مطالعه موردی ترانسکریپتوم گل راعی را ارائه کرد.

در همین حال محسن نیازیان، محقق پسادکتری بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی نیز به استراتژی های مهندسی متابولیت در گیاهان دارویی پرداخت.

وی با بیان اینکه گیاهان دارویی منبع ارزشمندی از متابولیت های ثانویه با کاربردهای فراوان در صنایع مختلف هستند، گفت: به رغم ارزش و اهمیت زیاد، این گیاهان در آخرین حلقه از فرآیند اهلی شدن قرار دارند. استفاده از تکنیک های مختلف اصلاح نباتات مبتنی بر بیوتکنولوژی در گیاهان دارویی می تواند غفلت به وجود آمده را جبران کند و این گیاهان را برای کابردهای مختلف بهبود بخشد.

نیازیان توضیح داد: کشت بافت گیاهی، به عنوان هسته اصلی روش های اصلاحی مبتنی بر بیوتکنولوژی، علاوه بر حفاظت از گیاهان دارویی، نقش مهمی در مهندسی متابولیت این گیاهان بازی می نماید. کشت بافت گیاهی به طور مستقیم و غیرمستقیم در مهندسی متاولیت گیاهان دارویی نقش دارند. تغییر در پروفایل شیمیایی گیاهان دارویی به وسیله تغییر در اجزای محیط کشت، تکنیک های بیوراکتور (مهندسی مکانیک)، و استفاده از الیسیتورها جزو کاربردهای مستقیم کشت بافت در بهبود گیاهان دارویی است.

وی با بیان اینکه استفاده از روش های مهندسی کروموزوم و مهندسی ژنوم نیز از کاربردهای غیرمستقیم کشت بافت در بهبود این گیاهان ارزشمند است، گفت: استفاده از استراتژی های تلفیقی از قبیل مهندسی ژنوم و مهندسی تنش ها، مهندسی ژنوم و مهندسی مکانیک و نیز مهندسی ژنوم و مهندسی کروموزوم (پلوئیدی) می تواند اثر روش های مذکور را دو برابر نموده و میزان متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی را بیش از پیش افزایش دهد.