کشف سیاره غول پیکری که نباید وجود می داشت - لیسون

این ستاره که در فاصله 284 تریلیون کیلومتری است، کوتوله سرخ از رده ام است که رایج ترین نوع در کهکشان ماست

اخترشناسان سیاره غول پیکری را یافته اند که بر اساس نظریه های موجود نباید وجود می داشت. این سیاره مشتری مانند، در مقایسه با ستاره مادرش، بسیار بزرگ است که بر خلاف تصورات موجود در باره نحوه شکل گیری سیاره هاست.

این ستاره که در فاصله 284 تریلیون کیلومتری است، کوتوله سرخ از رده ام است که رایج ترین نوع ستاره در کهکشان ماست. یافته های گروهی از ستاره شناسان بین المللی در این باره در نشریه ساینس منتشر شده است.

پروفسور پیتر ویتلی، از دانشگاه واریک بریتانیا که در این مطالعه آخر شرکت نداشته می گوید: چنین چیزی هیجان انگیز است، چون مدت های طولانی فکر می کردیم آیا سیارات غول پیکری مانند مشتری و زحل می توانند در اطراف چنین ستارگان کوچکی شکل بگیرند یا نه.

پروفسور ویتلی گفت: فکر می کنم تصور رایج این بوده است که چنین سیاراتی اصلا وجود ندارند، اما نمی توانیم از چنین چیزی مطمئن باشیم، چون ستارگان کوچک، بسیار کم رنگ هستند و این باعث دشواری در مطالعه آن ها می گردد، اگرچه تعداد آن ها بسیار بیشتر از ستاره هایی مثل خورشید است.

محققان از تلسکوپ هایی در اسپانیا و آمریکا برای ردیابی شتاب گرانشی این ستاره که ممکن است ناشی از سیارات گرد آن باشد، استفاده کردند.

جرم کوتوله سرخ بیشتر از سیاره مداری آن (با نام GJ 3512 b) است، اما تفاوت در اندازه آن ها بسیار کمتر از تفاوت در اندازه به طور مثال خورشید و مشتری است.

جرم این ستاره دوردست حدود 270 برابر سیاره ای است که گرد آن در گردش است. در مقایسه، جرم خورشید حدود 1050 بار بیشتر از مشتری است.

ستاره شناسان از شبیه سازی های رایانه ای برای مطالعه فرضیاتشان در خصوص چگونگی شکل گیری سیارات در مدار ستاره های جوان، از ابر های گاز و غبار استفاده می نمایند. بر اساس شبیه سازی های رایانه ای سیاره های کوچک باید در مدار کوتوله های سرخ شکل بگیرند.

کریستوف مورداسینی، استاد دانشگاه برن سوئیس می گوید: در اطراف چنین ستاره هایی باید سیاره هایی اندازه زمین یا سیاره های فراخورشیدی بسیار بزرگتر تشکیل شوند.

نمونه واقعی منظومه ای که با این فرضیه مطابقت داشته باشد، اطراف ستاره معروف به Trappist-1 دیده می گردد. تراپیست یک، که در فاصله 39 سال نوری خورشید واقع شده است، ستاره مادر هفت سیاره با جرم تقریبی زمین است.

پروفسور موراداسینی می گوید: GJ 3512 b. سیاره غول پیکری است که جرم آن تقریبا نیم جرم سیاره مشتری است.

چنین یافته ای، اصلی ترین نظریه درباره شکل گیری سیارات را به چالش کشیده است.