گورستان قطارها در بولیوی
به گزارش لیسون، گورستان قطارهای بولیوی
با شنیدن نام گورستان چه چیزی در ذهنتان ترسیم می گردد؟ زمینی با قبرهای سوت و کور؟ تصور دور از ذهنی نیست. اما در گورستانی که می خواهیم از آن برایتان حرف بزنیم جسد آدمها خاک نشده است، اینجا قطارها از این جهان خداحافظی می نمایند. گورستان ساکت و مرموزی که روزگاری صدایی سوت قطارهایش تا آسمان بالا می رفت، حالا به جایی برای آرامش قطارهای کهنه و قدیمی تبدیل شده است. با خبرنگاران همراه باشید تا با هم سری به این گورستان بزنیم.
از نظر جغرافیایی این گورستان با 3 کیلوکتر فاصله از شهر اویونی در بولیوی قرار گرفته است، جایی در جنوب غرب این کشور. خوب است بدانید بولیوی نیز کشوری در آمریکای جنوبی قرار گرفته است. اویونی یکی از شهرهای صنعت محور این کشور است، شهری که به دلیل زمین های خشک و کمبود آب در آن کمتر کسی کشاورزی می نماید. نکته جالب درباره این شهر همین زمین های خشک و شوره زارهای آن است که برای بسیاری از گردشگران تبدیل به جاذبه توریستی شده است.
اویونی در سال های دور یکی از مراکز و گذرگاه های مهم تجاری بولیوی بود، شهری که شهرهای پر اهمیت بولیوی را به هم متصل می کرد. در آن موقع تصمیم بر آن شد تا این شهر به عنوان یک مرکز راه آهن بزرگ آغاز به کار کند، اما این تصمیم چندان ماندگار نشد. با ما باشید تا داستان این تصمیم و عملی نشدن آن را برایتان تعریف کنیم.
ساخت و ساز این شبکه بزرگ راه آهن به سال 1888 میلادی بازمی گردد. در آن موقع رئییس جمهور بولیوی از این طرح به خوب استقبال کرد، به اعتقاد او توسعه چنین شبکه ای باعث رونق و پیشرفت منطقه می شد. اما برای این طرح مانع و مزاحمت بزرگی وجود داشت و آن چیزی نبود جز مقاوت قوم بومی به نام آیمارا! این قوم با این طرح به شدت مخالف بود و عملی شدن آن را تجاوز به خاک خود می دانست، در طول عمر کوتاه مدت فعالیت این راه آهن قوم آیمارا با درگیرهای مختلف بارها مخالفت خود را با فعالیت این شبکه راه آهن نشان داد.
قطارهایی که در این تصویرها می بینید روزگاری برای صنعت معدن و شرکت های مربوط به آن کار می کردند، آنها مواد معدنی را به سمت بندرگاه های اقیانوس آرام می بردند. در سال 1940 صنعت معدن به دلایل مختلفی سقوط کرد، یکی از دلایل آن تمام شدن زخایر معدن ها بود. بعد از این سقوط این قطارها عملا کارایی نداشتند و در اینجا به حال خود رها شدند.
با گذر زمان و عواملی چون بارندگی ها و طوفان ها این قطارها رنگ و بوی کهنگی به خود گرفته اند. بدنه آنها زنگ زده است و روی آنها نوشته ها و یادگاری های مختلفی از گردشگران دیده می گردد. اما جالب اینجاست، این منطقه که از آن به عنوان گورستان قطارها یاد می گردد یکی از جاذبه های تماشای برای گردشگران خارجی و داخلی بولیوی است. محال است شما به این کشور سفر کنید، سراغ این محل را از کسی بگیرید و او اینجا را نشانسد. اگر روزی تصمیم به تماشا اینجا کردید، دوربینتان را نباید فراموش کنید، سوژه های عکاسی جالبی از این قطارهای از جهان رفته خواهید دید.
با استقبال گردشگران از این گورستان به نظر می رسد در آینده نزدیک این منطقه به یک موزه تبدیل گردد.
منبع: الی گشت